Matbaanın icadından önce kitaplar, kamış kalem, kalemtıraş, makta, divit, kalemdan, kubur, hokka, mıstar gibi pek çok çeşitli yazı araçları kullanılarak elle yazılırdı.
Arapça çizgi anlamına gelen ‘Hat’, Arap harflerini kullanarak güzel yazı yazma sanatını belirtir, bu sanatı icra eden sanatçıya da hattat ismi verilir. 6. yüzyıl ve 10. yüzyıl arasındaki Arap harflerindeki gelişmeler ile ortaya çıkan bu sanat, zaman içinde Arap coğrafyasından çeşitli coğrafyalara yayılır. Türklerin hat sanatına ilgi duymaya başlaması ise İslamiyet’i kabul etmeleri ile aynı tarihlere denk gelir.
Osmanlı İmparatorluğu’nda hat sanatı sarayın himayesinde gelişmiştir. Edirne Sarayı ve Topkapı Sarayı’nın teşkilatlarında yer alan Kâtipler Bölüğü, sarayın ihtiyaçlarına yönelik hat sanatı icra eden hattatlara ev sahipliği yapmıştır. Bu hattatlar, El yazması Kuran-ı Kerim yazan hattatlar, mimari yapıların üzerindeki kitabeleri yazan hattatlar, nesir, manzum gibi edebi eserleri ya da şehnameleri yazan hattatlardan oluşuyordu.
Şeyh Hamdullah, Ahmed Karahisari, Hafız Osman, Mustafa Rakım, Mahmut Celaleddin Efendi, Yesarizade Mustafa İzzet Efendi uslübe olan katkıları olan Türk hattatlarındandır.
Eğer hattatların hüsn-ü hat (güzel yazı) örnekleri ve Kuran nüshaları olmak üzere sanatlı el yazma kitapları görmek isterseniz; Türk Vakıf Hat Sanatları Müzesi’ni gezebilir ya da Sakıp Sabancı Müzesi’nin Kitap Sanatları ve Hat Koleksiyonu’na göz gezdirebilirsiniz.
